Η φλεβική θρομβοεμβολή (VTE, venous thromboembolism), συμπεριλαμβανομένης της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT, deep venous thrombosis) και της πνευμονικής εμβολής (ΠΕ), συνιστά ουσιώδη πρόκληση για την υγειονομική περίθαλψη. Τα περιστατικά DVT παρουσία ή απουσία (ιδιοπαθής) προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου, εγείρουν διακριτούς κινδύνους και θεραπευτικά ζητήματα. Λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς αυτής της ταξινόμησης, οι μοριακοί δείκτες μπορεί να ενισχύουν τη διαγνωστική ακρίβεια και να αποτελούν δείκτες θεραπευτικής καθοδήγησης αναφορικά με τη διάρκεια της αντιπηκτικής θεραπείας με βάση το ιστορικό των ασθενών και τους παράγοντες κινδύνου.

Αυτή η προκαταρκτική, ανοικτής επισήμανσης προοπτική μελέτη κοόρτης, διεξήχθη σε 15 ασθενείς (10 με DVT παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου και 5 με ιδιοπαθή DVT) και μια ομάδα ελέγχου υγιών ατόμων. Τα επίπεδα στο πλάσμα 9 βιοδεικτών μετρήθηκαν κατά τη διάγνωση [αρχική αξιολόγηση, ημέρα 0 (Ημ0)] και έπειτα από 30 ημέρες (ημέρα 30-Ημ30). Αναλύθηκαν δημογραφικά στοιχεία των ασθενών, κλινικά δεδομένα και συγκεντρώσεις βιοδεικτών. Οι συγκεντρώσεις στον ορό του D-διμερούς, του παράγοντα Willebrand, της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και των αντισωμάτων έναντι του παράγοντα Xa ήταν αυξημένες στις ομάδες DVT την Ημ0 συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.

Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων ιδιοπαθούς DVT ή DVT με παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου την ημέρα της διάγνωσης αλλά και 30 ημέρες αργότερα. Σε διάστημα 30 ημερών, η ομάδα DVT παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου επέδειξε σημαντικές μεταβολές των βιοδεικτών που σχετίζονταν με τη χρονική αξιολόγηση. Δεν σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές στο προφίλ βιοδεικτών μεταξύ των ομάδων ιδιοπαθούς DVT ή DVT με παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου.

Οι τιμές που διαπιστώθηκαν στην ομάδα DVT παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου ήταν υψηλότερες απ’ ό,τι στην ομάδα ιδιοπαθούς DVT, γεγονός που μπορεί να σχετίζεται με μεγαλύτερο θρομβωτικό/φλεγμονώδες φορτίο, καθώς αυτή η ομάδα ασθενών είχε μεγαλύτερο αριθμό προσβεβλημένων εγγύς φλεβών απ’ ό,τι η ομάδα ιδιοπαθούς DVT.

Γενικά, η θρόμβωση παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου μπορεί να οδηγήσει σε θρομβωτικό φορτίο που είναι περισσότερο προβλέψιμο και σχετίζεται με συγκεκριμένο συμβάν πυροδότησης. Αντιθέτως, η ιδιοπαθής θρόμβωση α μπορεί να είναι περισσότερο απρόβλεπτη γιατί εκδηλώνεται χωρίς εμφανές πυροδοτικό συμβάν.

Η παρούσα μελέτη είναι ενδεικτική της έννοιας της εξατομικευμένης αξιολόγησης της θρόμβωσης και της επακόλουθης θεραπείας της VTE. Απαιτούνται μεγαλύτερες κοόρτεις για την επικύρωση αυτών των ευρημάτων και τον περαιτέρω προσδιορισμό της καταλληλότερης χρήσης των μοριακών δεικτών.

Tavares IR, Caffaro RA, Portugal MF, Ribeiro CM, da Silva VS, Krupa E, Nikolovski S, de Britto KF, Gomes Pereira Petisco AC, Miranda MC, Gomes de Souza Santos S, da Silva Dourado M, Siqueira PV, Siddiqui F, Fareed J, Ramacciotti E. Biomarkers Profile in Provoked Versus Unprovoked Deep Venous Thrombosis. Clin Appl Thromb Hemost. 2024 Jan-Dec;30:10760296241238211. doi: 10.1177/10760296241238211.

GR-NON-2025-00182-APR25